Centrum voor studieadvies

Toen meneer Kiran geen toekomstperspectieven meer zag in België, keerde hij met zijn gezin vrijwillig terug naar Nepal. Hij startte er samen met zijn vrouw een centrum voor studieadvies.

In 2009 kwam meneer Kiran samen met zijn vrouw en twee kinderen naar België. Politieke problemen deden hem zijn geboorteland Nepal ontvluchten. Eenmaal hier aangekomen deed het gezin een verzoek om internationale bescherming, maar dit werd afgewezen. Vervolgens startte meneer Kiran een regularisatieaanvraag op basis van medische problemen die hij hier had gekregen. Ook deze aanvraag leidde tot een negatieve beslising. Hierop zag meneer Kiran geen toekomstperspectieven meer in België. Hij wilde niet langer wachten op de uitspraak van het beroep en besliste om samen met zijn gezin vrijwillig terug te keren.

Tijdens zijn verblijf in Belgie gaf meneer Kiran op vrijwillige basis computerlessen aan tientallen Nepalezen. In eigen land was hij namelijk leerkracht IT. Na zijn terugkeer wilde hij dit dan ook terug opnemen en zijn kennis gebruiken om een computerinstituut op te starten.

Centrum voor studieadvies

Na hun terugkeer in 2017 klopte meneer Kiran aan bij de lokale partner van Caritas in Nepal. Zij verwezen hem door voor medische opvolging en bekeken de mogelijkheden voor een project. Samen met zijn vrouw en een jeugdvriend besloot hij een centrum voor studieadvies op te richten. Studenten kunnen er terecht voor informatie en hulp bij een aanvraag om in het buitenland te studeren. Veel studenten uit Nepal trekken immers naar het buitenland. Meneer Kirans kennis van het onderwijssysteem en contacten met buitenlandse universiteiten maakten dat hij in de ideale positie was om dit te doen.

De opstart van het centrum bracht verschillende praktische moeilijkheden mee, zoals het vinden van een geschikte locatie, administratie en de nodige vergunningen van de overheid. Het re-integratiebudget ging voornamelijk naar de aankoop van materiaal voor het centrum. De beginperiode van het centrum verliep moeizaam, er was concurrentie en het centrum was nog niet gekend. Na verloop van tijd vonden steeds meer studenten hun weg tot daar.

Kinderen passen zich aan

Ook voor de kinderen brak na terugkeer een nieuwe periode aan: het schooljaar in Nepal ging van start. Het vergde heel wat inspanningen voor hen om zich aan te passen aan het Nepalese onderwijssysteem. Zij spraken amper Nepalees en waren opgegroeid in een Westerse context. Toch slaagden zij erin om opnieuw te kunnen volgen in de lessen.

Bron: Caritas